بررسی عوامل خطر در بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی

سابقه و هدف: با توجه به عوارض شناخته شده اندوکاردیت عفونی و احتمال وقوع آن به دنبال اقدامات دندانپزشکی، این تحقیق به منظور بررسی عوامل خطراین بیماری طراحی شد. پیشگیری از اندوکاردیت عفونی از طریق شناسایی عوامل خطر و زمینه ساز آن و برطرف کردن آن ها امکان پذیر است. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت cross sectional روی 60 بیمار با تشخیص اندوکاردیت عفونی در بیمارستان امام خمینی و بیمارستان قلب شهید رجایی تهران انجام شد. کلیه متغیرهای مربوط به نوع اندوکاردیت، بیماری زمینه ای قلبی، سابقه جراحی قلبی و غیرقلبی، سابقه اندوکاردیت عفونی قبلی، اعتیاد تزریقی، هر نوع بیماری سیستمیک و میکروارگانیسم کشت شده از خون ثبت شد. سپس dmft (دندان های پوسیده، پر شده و از دست رفته فرد) و نحوه استفاده از مسواک و نخ دندان، سابقه اقدامات دندانپزشکی، نوع و زمان آن ثبت گردید. یافته ها با روش های آمار توصیفی ارائه شدند. یافته ها: میانگین سنی مبتلایان 8/169/42 سال بود. 70 درصد نمونه ها بیماری زمینه ای قلب داشته و فاکتورهای بعدی جراحی قلبی، جراحی غیر قلبی، اعتیاد تزریقی و سابقه ابتلا به اندوکاردیت بود. 50 درصد بیماران به نوعی بیماری سیستمیک مبتلا بودند. در 7/36 درصد موارد هیچ فاکتور خطری جهت ابتلا به اندوکاردیت یافت نشد. سابقه درمان دندانپزشکی فقط در 3/73 درصد موارد گزارش شد. میزان dmft بیماران برابر با 4/64/12 بود. در حالی که 7/16 درصد بیماران در 6 ماه گذشته تحت اقدامات دندانپزشکی نیازمند پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی قرار گرفته بودند. استنتاج: میانگین سنی پایین مبتلایان، فراوانی موارد بدون عوامل خطر زمینه ای و هم چنین بهداشت دهانی ضعیف بیماران اندوکاردیت از نکات مهم و قابل بررسی در این تحقیق است.